گرانی انرژی و آلودگی زیست‌محیطی، تهدیدی برای توسعه صنعت فولاد

می متالز - میزان انتشار آلاینده‌های زیست‌محیطی در صنایع تولید آهن و فولاد در ایران با سرعت زیاد در حال افزایش است.

به گزارش می متالز، صنعت آهن و فولاد جزو صنایع مهم و تأثیر گذار در اقتصاد ایران است. در سال‌های اخیر این صنعت نرخ رشد بالایی را تجربه کرده است. بنابراین انتظار می‌رود که رشد مصرف انرژی در این صنعت و آلودگی محیط‌زیست آن به‌سرعت در آینده افزایش یابد. درنتیجه پیشرفت فنّاوری در این صنعت و تأثیر بهبود فنّاوری تولید در صنایع آهن و فولاد در محیط‌زیست با افزایش مصرف انرژی در آن‌ها در درازمدت اثر قابل‌ملاحظه‌ای بر روی افزایش آلودگی‌های محیط‌زیست خواهند داشت.

پژوهشگران و کارشناسان محیط‌زیست با مطالعه بر روی میزان این تأثیرات، با رویکرد نگرش مثبت به افزایش بهره‌وری حاصل از فنّاوری نشان می‌دهد که با استفاده از فنّاوری تولید بهبودیافته در صنعت آهن و فولاد، میزان مصرف انرژی در این صنعت در سال 2015 و 2025 به ترتیب 13.5 و 45.8 درصد کاهش می‌یابد.

یکی از دلایل چنین بررسی‌هایی در کشورهایی همچون ایران به جهت دارا بودن منابع معدنی مهم و ویژه است چراکه میزان انتشار آلاینده‌های زیست‌محیطی در ایران با سرعت زیاد در حال افزایش است.

آمار و ارقام مصرف انرژی نشان می‌دهد که میزان مصرف انرژی در سرانه در ایران بیشتر از سایر نقاط جهان است. با توجه به آنکه میزان و گسترش مصرف انرژی در ایران بسیار زیاد است و از آنجا که محیط‌زیست به‌عنوان یک کالای عمومی بر بخش‌های مهم دیگر اقتصاد و نیز توسعه پایدار یک کشور تأثیر زیادی دارد، بی‌توجهی به این مسئله در صنایع مختلف، می‌تواند عامل تهدید مهمی برای توسعه تلقی گردد.

با توجه به آنکه مصرف انرژی در صنعت آهن و فولاد در ایران بیش از 31 درصد کل انرژی را به خود اختصاص داده است. البته ایران به دلیل وجود منابع انرژی و کارگران ارزان، در تولید محصولات آهن و فولاد دارای مزایای نسبی است، بنابراین، انتظار می‌رود که نرخ رشد تولید در این صنعت بالا باشد و در آینده نیز ادامه داشته باشد.

مشاهده نتایج حاصل از ارزیابی تقاضای انرژی نشان می‌دهد که کل مصرف از حامل‌های انرژی در صنایع فشرده آهن و فولاد در سال‌های 2005، 2015 و 2025 معادل با 114.69، 55.155 و 442.64 میلیون بشکه نفت، است.

بنابراین، طی این دوره 20 ساله میزان رشد مصرف انرژی در صنعت فشرده آهن و فولاد حدود ۷ درصد خواهد بود. این در حالی است که پتانسیل صرفه‌جویی در انرژی در مصرف انرژی نهایی درنتیجه پیشرفت فنّاوری تولید در صنعت آهن و فولاد در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۲۵ به ترتیب، معادل 13.5 و 45.8 میلیون بشکه نفت است. به‌عبارت‌دیگر، پتانسیل صرفه‌جویی در انرژی در موارد فوق در این سال‌ها 6.2 و 10.4 درصد است. بنابراین استفاده مؤثر از بهبود انرژی و فن‌آوری می‌تواند ایجاد مواد آلاینده زیست‌محیطی را در همین بازه‌های زمانی به میزان 6.2 و 10.4 درصد کاهش دهد. بنابراین، اجرای برنامه‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی در صنایع آهن و فولاد دارای اولویت‌های بالا و قابل‌توجهی خواهند داشت.

در نهایت، به سازمان‌هایی که در بهره‌وری محیط‌زیست و انرژی فعال هستند توصیه می‌شود مسائل مربوط به این صنعت و دیگر صنایع پرمصرف انرژی را در اولویت برنامه‌های خود در نظر بگیرند و تمرکز بیشتری روی افزایش بهره‌وری در تولید آهن و فولاد داشته باشند.

منبع: عصر اقتصاد