سایه سنگین قیمت تمام شده روی سودآوری شرکت‌ها

به گزارش می متالز، از سوی دیگر افزایش قیمت گوگرد که تولید و قیمت‌گذاری آن به‌طور کامل توسط دولت انجام می‌شود، افزایش یافته است و باعث افزایش قیمت اسید سولفوریک شده است. در نتیجه قیمت تمام شده تولیدکنندگان روی به‌شدت افزایش یافته و سودآوری آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده است.

بحرانی که شرکت‌های تولیدکننده فلزات اساسی در سال 94 با آن مواجه شدند و بخشی از تبعات آن نیز در نیمه اول سال 95 نیز ادامه یافت، خوشبختانه به اتمام رسید و هم اکنون شرایط خوبی برای تولیدکنندگان برقرار است. به‌طوری که در سال 1396 به‌دلیل رشد قیمت فلزات اساسی، سال مناسبی برای شرکت‌های معدنی در حال سپری شدن است. بررسی قیمت روی در بورس فلزات لندن نشان می‌دهد که از ابتدای سال 2016 که قیمت جهانی این فلز حدود یک هزار و 750 دلار بود، اکنون قیمت آن به بیش از 3 هزار و 400 دلار رسیده است. این موضوع نشان می‌دهد که صنعت روی رشد 95 درصدی را تنها طی دو سال گذشته تجربه کرده است. به‌طور حتم این افزایش قیمت، می‌تواند در میزان سوددهی شرکت‌های تولیدکننده روی تاثیر شگرفی داشته باشد. در این رابطه دو موضوع بسیار مهم هستند که یکی از آن‌ها میزان ذخایر شمش روی در بورس‌های بین‌المللی و دیگری میزان تولید و عرضه فلز روی در بازارهای جهانی است. با بررسی وضعیت این دو مقوله به‌راحتی مشخص می‌شود که چشم‌انداز روی در سال 2018 بسیار مثبت است. چرا که در وهله اول با تقاضای بالای فلز روی در دنیا و فروش بخش عمده موجودی انبارها ، سطح موجودی این انبارها در بورس لندن به‌شدت کاهش یافته و به پایین‌ترین میزان خود در سال‌های اخیر رسیده است. در کنار آن به‌نظر می‌رسد که افزایش میزان عرضه روی در سال آینده از سوی تولیدکنندگان این فلز رخ ندهد. این یعنی تولیدکنندگان بزرگ جهانی روی در برنامه‌های تولید خود برای سال 2018، جهش تولید را در نظر نگرفته‌اند و این موضوع می‌تواند به ادامه رشد قیمت جهانی روی کمک کند. در نتیجه این دو موضوع در کنار عوامل دیگر کمک خواهند کرد که چشم‌انداز بسیار روشنی پیش روی بازار این فلز اساسی وجود داشته باشد.

طبیعتا شرکت‌های تولیدکننده روی در ایران نیز با مشاهده این شرایط می‌توانند به اجرای برنامه‌هایی مانند افزایش تولید بپردازند تا هم از این طریق به سودآوری بسیار مناسبی دست یابند و همچنین در کنار آن طرح‌های توسعه خود و نوسازی و بازسازی واحدهای تولید خود را در دستور کار قرار دهند. توجه به این نکته ضروری است که از جمله کارخانه‌هایی که استهلاک و فرسودگی آن‌ها در طول زمان بسیار بالا است واحدهای تولیدی فلزات اساسی هستند. به‌طوری که در طول زمان‌های نه چندان طولانی، خطوط تولیدی باید همواره مورد بازنگری و نوسازی قرار گیرند. علاوه بر این با رشد قیمت ایجاد شده در بازارهای روی، فرصت بسیار مناسبی پدید می‌آید که تولیدکنندگان اقدام به اجرای طرح‌های توسعه‌ای خود کنند. بنابراین هم اکنون مدیران و صاحبان صنایع روی کشور باید بیش از گذشته به اجرای دو استراتژی یاد شده از خود توجه نشان دهند.

تهدیدهای پیش روی صنعت روی ایران

به‌نظر می‌رسد که صاحبان صنعت روی و مدیران واحدهای تولیدی با توجه به فراز و نشیب‌هایی که صنعت روی در دهه‌های اخیر داشته از گذشته این صنعت درس‌های بسیار خوبی فرا گرفته‌اند و به‌طور حتم بهترین استفاده را از این فرصت طلایی و تاریخی خواهد برد. اما با وجود افزایش قیمت روی در بازارهای جهانی، باید به چند نکته در کشور توجه کرد. نخست آنکه طبق قانون اساسی، معادن بزرگ مانند معدن سرب و روی انگوران به‌عنوان تامین‌کننده خوراک مورد نیاز واحدهای تولید شمش، در اختیار دولت قرار دارند و اتفاقی که طی سال 1396 در این رابطه رخ داد، افزایش بسیار شدید قیمت خاک ارائه شده به تولیدکنندگان بود که از سوی دولت اعمال شد. در نتیجه این تهدید وجود دارد که تولیدکنندگان شمش روی و به‌ویژه شرکت فرآوری مواد معدنی ایران بیش از آن چیزی که قبلا در برنامه‌ها و محاسبات خود لحاظ کرده بودند، باید برای تامین مواد اولیه و خاک هزینه کنند. بدین ترتیب بسیاری از شرکت‌ها به خاطر این هزینه اضافی پیش‌بینی نشده با حاشیه سود کمتر از حد معمول مواجه شدند. در صورتی که دولت در برنامه‌ریزی‌های خود در سال 1397، باز هم افزایش قیمت خاک روی را لحاظ کند، عملا حاشیه سود شرکت‌های تولیدکننده شمش روی دچار افت دور از انتظار شده و حتی ممکن است مشکلاتی برای تولیدکنندگان به‌وجود آید. بنابراین عدم تجدید نظر در افزایش قیمت خاک باعث خواهد شد حاشیه سودی که شرکت‌های تولیدکننده شمش روی در برنامه‌های خود لحاظ کردند و به سهامداران وعده دادند، به احتمال زیاد محقق نشود.

موضوع دوم که شرکت‌های تولید روی را با تهدید مواجه کرده، تامین اسید سولفوریک است که ماده اصلی آن را گوگرد تشکیل می‌دهد. اما باید توجه داشت که تولید و قیمت‌گذاری گوگرد نیز در اختیار دولت است. در این حوزه نیز مشاهده می‌شود که باز هم دولت به یکباره قیمت گوگرد را افزایش داده است. به‌طوری که در این زمینه نیز عملا قیمت خرید اسید سولفوریک توسط شرکت‌ها به‌شدت افزایش یافته است و این تهدیدی برای شرکت‌های تولیدکننده روی محسوب می‌شود. با افزایش قیمت خرید مواد اولیه در شرکت‌های تولیدکننده روی، در حقیقت قیمت تمام شده تولید به میزان زیادی افزایش یافته است. این یعنی علی‌رغم افزایش قیمت‌های جهانی شمش روی، یک تهدید جدی پیش روی تولیدکنندگان «روی» قرار دارد و انتظار این تولیدکنندگان بر این است که دولت در زمینه قیمت‌گذاری مواد اولیه تولید روی مانند خاک و گوگرد، منصفانه‌تر از گذشته با تولیدکنندگان برخورد کند.