تاریخ: ۲۵ فروردين ۱۳۹۸ ، ساعت ۱۵:۵۰
بازدید: ۳۳۸
کد خبر: ۳۳۳۶۹
سرویس خبر : مسکن و ساختمان
فعالان صنعت سنگ در آستانه پانزدهمین نمایشگاه سنگ اصفهان می‌گویند:

سنگ اصفهان، کیفیت و استاندارد بین‌المللی را رعایت می‌کند

می متالز - ذخیره غنی سنگ در کشور و فرآوری گسترده آن در استان اصفهان سبب شده است این استان به شهرت جهانی برسد.
سنگ اصفهان، کیفیت و استاندارد بین‌المللی را رعایت می‌کند

به گزارش می متالز، وجود بیش از ۵ نوع سنگ تزئینی همچون تراورتن، مرمریت، چینی، مرمر و گرانیت در کشور و قرار گرفتن ذخایر معدنی قابل‌توجه در اصفهان، موجب رونق واحدهای فرآوری سنگ‌های تزئینی در این استان شده و توجه فعالان حوزه سنگ و متقاضیان به این استان را جلب کرده است.
اردیبهشت امسال، پانزدهمین سالی است که نمایشگاه بین‌المللی سنگ، معادن و صنایع وابسته اصفهان در این شهر برگزار می‌شود. حضور فعالان داخلی و خارجی در اصفهان نشان‌دهنده این است که اصفهان در این حوزه خوب عمل کرده است.
درباره اهمیت برگزاری چنین نمایشگاهی، مشکلات حوزه سنگ، لزوم رشد روابط خارجی و همراه شدن با فعالان این صنعت در دیگر کشورها با کارشناسان این حوزه گفت‌وگو کرده ایم.


غنی در تنوع رنگ سنگ‌ها

ابوالقاسم شفیعی، رئیس هیات‌مدیره انجمن سنگ‌های تزئینی ایران درباره اهمیت برگزاری پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی سنگ، معادن و صنایع وابسته اصفهان گفت: کارخانه‌داران، معدنکاران و فعالان حوزه سنگ هر سال در محل نمایشگاه این استان جمع می‌شوند که بسیار خوشایند است. به هر حال استان اصفهان قطب صنعت سنگبری و ذخایر معدنی است و از نظر سازندگی در ماشین‌آلات معدنی و سنگبری حرف اول را در ایران می‌زند. در نتیجه می‌توان گفت برگزاری این نمایشگاه می‌تواند به آشنایی فعالان این حوزه و بهبود شرایط این صنعت در کشور کمک کند.
شفیعی درباره توانمندی‌های استان اصفهان اظهار کرد: ما چهارمین کشور از نظر ذخیره سنگ و نخستین کشور از نظر تنوع رنگ سنگ‌های غیرگرانیتی از جمله مرمر، آهک و... هستیم. در زمینه سنگ‌ تراورتن، افغانستان فقط رنگ‌های سبز و صورتی، پاکستان سبز و ایتالیا رنگ کرم دارد اما ما تنوع رنگ‌ها شامل پرتقالی، صورتی، قهوه‌ای، سفید و قرمز را داریم که نشان می‌دهد در تنوع رنگ سنگ‌ها غنی هستیم.
رئیس هیات مدیره انجمن سنگ‌های تزئینی ایران با اشاره به مشکلات ناشی از تحریم درباره آمار تعداد بازدیدکننده‌ها و شرکت کننده‌ها اظهار کرد: متاسفانه امسال به دلیل تحریم‌ها، شرکت‌های خارجی کمتر از نمایشگاه اصفهان استقبال کرده‌اند و تعداد محدودی از خارجی‌ها در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند. درنتیجه تعداد شرکت‌کننده‌ها در این نمایشگاه کاهش پیدا می‌کند.
شفیعی درباره اهمیت و نقش پررنگ سنگ‌های تزئینی در کشور اظهار کرد: اینکه گفته می‌شود ما در سنگ‌های تزئینی ضعیف عمل کرده‌ایم و ناتوان هستیم، درست نیست. خوشبختانه در این حوزه خیلی خوب توانسته‌ایم عمل کنیم.
 او با معرفی سنگ‌های تزئینی ادامه داد: سنگ‌های تزئینی شامل گرانیت و مرمریت از جمله سنگ‌هایی هستند که برای نما و داخل ساختمان استفاده می‌شوند. اصفهان در این حوزه خوب عمل کرده و کیفیت‌ها و استانداردهای بین‌المللی را رعایت کرده است.
رئیس هیات مدیره انجمن سنگ‌های تزئینی ایران، از تهدیداتی که برای سنگ‌های طبیعی به وجود آمده سخن گفت و بیان کرد: متاسفانه امروز به دلیل حضور پررنگ سنگ‌های مصنوعی مثل سرامیک و کاشی، جای سنگ‌های طبیعی در بین متقاضیان کمرنگ شده است.
 امروز سنگ‌های مصنوعی به شدت در حال رشد هستند که برای استفاده از سنگ‌های معدنی نگران‌کننده است.
ما باید تلاش کنیم جایگاه و سهم سنگ‌های معدنی را در بازار حفظ کنیم و خوشبختانه تشکیل چنین نمایشگاه‌هایی مثل نمایشگاه اصفهان به این مهم کمک می‌کند.
او به عنوان راهکار اظهار کرد: نرخ پاپین، کیفیت بالاتر و استفاده از مواد شیمیایی در سنگ باعث می‌شود سلیقه مردم نسبت به این سنگ‌ها افزایش پیدا کند.

 

مشکلات معدنکاران اصفهان

سیدرسول رنجبران، رئیس خانه معدن اصفهان با اشاره به مشکلاتی که در صنعت سنگ استان اصفهان وجود دارد، اظهار کرد: متاسفانه در اصفهان مشکلاتی داریم که در سایر استان‌ها نمی‌بینیم؛ نخست تنگ نظری و اعمال بیش از حد قانون در رابطه با فعالان اقتصادی از جمله معادن است.
سازمان منابع طبیعی، محیط‌زیست و محلی‌ها، گاهی برای ما مشکل‌سازی می‌کنند و دست به ایجاد موانع می‌زنند.
سازمان محیط‌زیست با قوانین و ایجاد محدودیت‌هایی از این قبیل و محلی‌ها هم به واسطه شهرداری و فرمانداری اعتراض‌هایی دارند.
به طور مثال محلی‌ها با این ادبیات که خاک معادن به مزارع کشاورزی‌شان می‌رسد یا تردد کامیون‌ها زیاد است، اعتراض‌ کرده‌اند و محدودیت‌هایی برای ما ایجاد می‌کنند.
رئیس خانه معدن استان اصفهان با بیان مشکل معدنکاران استان، به تامین آب، سوخت و برق پرداخت و اظهار کرد: ما از خرید آب تا حمل‌ونقل و در نهایت رسیدن به معدن مشکل داریم.
از آنجایی‌که در کشور هر قطره آب صاحب دارد، مجبور هستیم آب را از نزدیک‌ترین چاه یا قنات که در اختیار بخش خصوصی است، خریداری کنیم. بنابراین در این زمینه که آب را چگونه بخریم، با تانکر ببریم و در مسیر مورد بازرسی و پرسش‌های متعدد قرار بگیریم با مشکلاتی روبه‌رو هستیم.
رنجبران درباره مشکل تامین گازوئیل نیز گفت: خیلی از ماشین‌ها در معدن با گازوئیل کار می‌کنند و به این سوخت نیاز داریم اما متاسفانه از تامین سوخت گرفته تا حمل و دریافت مجوز مشکل داریم.
 گاهی پیش آمده که معدن به دلیل اینکه نتوانسته سوخت خود را تامین کند ۲ هفته تعطیل بوده است. البته برای معادن سهمیه سوخت در نظر گرفته شده اما این سهمیه کافی نبوده و به سوخت بیشتری نیاز داریم که متاسفانه قاچاق می‌شود و ما را درگیر قوانین قاچاق می‌کند.
رئیس خانه معدن استان اصفهان با تاکید بر اینکه متاسفانه زیرساخت‌های کشور دچار مشکل هستند و از معدن آنچنان که باید حمایت نمی‌شود، اظهار کرد: برای ادامه کار معدن به برق نیاز داریم که در ۱۵ کیلومتری معدن قرار دارد. وقتی درخواست برق می‌کنیم به ما می‌گویند هزینه آن را معدنکار تامین کند. این در حالی است که تامین آن دست‌کم به ۶۰۰ میلیون تومان می‌رسد و برای معدنکار هزینه کمی نیست. اهمیت برق برای معدنکار را وقتی می‌توانیم درک کنیم که بفهمیم اگر معدنکار برق داشته باشد به گازوئیل کمتری نیاز دارد و دیگر به سمت قاچاق آن نمی‌رود.
رنجبران در پاسخ به این پرسش که چرا جایگاه اصفهان در تامین سنگ تزئینی ضعیف است، گفت: مشکل اساسی ما در قسمت فرآوری سنگ است که فرهنگ، ادبیات، دانش و فناوری ویژه‌ای دارد.
در این حوزه به سخت‌افزار، ماشین‌آلات و نرم‌افزار در کنار هم نیاز داریم. وقتی بهترین سنگ را از کوه بیرون بیاوریم باید بتوانیم آن را در سنگبری به اسلب تبدیل کرده و سایز مورد درخواست مشتری را آماده کنیم.
در این حوزه اندازه‌ها در حد میکرومیلی‌متر مهم هستند. اگر دستگاه‌ها دقت لازم را نداشته باشند نمی‌توانیم نیاز بازار را تامین کنیم. در عمل نشان داده‌ایم که به دلیل ضعف فناوری و دانش در بخش فرآوری مشکلات زیادی داریم.
 خط تولید سنگبری از کالیبره بودن افتاده و دیگر در سایز و اندازه نمی‌تواند تولید کند.
 در ساب نیز مشکل داریم. این در حالی است که هر چه ساب دقیق‌تر باشد انعکاس نور بیشتر است. به این ترتیب همه مواردی که به آن اشاره شد باعث شد‌ه‌اند که سنگ را به صورت کوب یا بلوک بزرگ صادر کنیم.
به این ترتیب با زحمت سنگ را از دل کوه در می‌آوریم و به چین، هند و ایتالیا می‌فرستیم سپس به صورت فرآوری شده دوباره به کشورمان بر می‌گردند.

عناوین برگزیده