معدنکاری به ۸ سیارک محدود شود

به گزارش می متالز، به همین منظور فقط ۸ سیارک باید برای بهره‌برداری در اختیار شرکت‌های متقاضی قرار گیرند.
دانشمندان خواستار نگهداری سیارک‌ها، ماه و دیگر اجرام آسمانی هستند که قرار است از ذخایر موجود در آنها بهره‌برداری شود. جامعه علمی در یک طرح پیشنهادی در این باره گفته که بیش از ۸۵درصد منظومه شمسی باید از اکتشاف انسانی در امان بماند و تنها ۸ سیارک در اختیار شرکت‌های فضایی قرار بگیرد که به دنبال بهره‌برداری از ذخایر فلزات گرانبها، مواد معدنی و سایر اقلام ارزشمندی هستند که در اجرام آسمانی موجودند.
آنها می‌گویند منظومه شمسی باید حفظ و از آینده‌ای که در آن همه منابع طبیعی در دسترس بشر تمام شود، در امان بماند.
مارتین اِلویس فیزیکدان در این باره می‌گوید: اگر امروز به این ماجرا فکر نکنیم، با این تصور که حجم هنگفتی از مواد معدنی در اختیار ما است، پیش می‌رویم و در چند صد سال آینده با بحران بزرگی روبه‌رو می‌شویم؛ بحرانی بسیار بزرگ‌تر از آنچه امروز روی زمین وجود دارد. با استخراج منظومه شمسی دیگر هیچ نقطه‌ای از جهان باقی نمی‌ماند که بشر به ذخایر معدنی آن دست نزده باشد.
شرکت‌های فعال در زمینه بهره‌برداری از ذخایر معدنی در فضا از جمله شرکت انگلیسی «اَستروید ماینینگ کورپورِیشِن» به ذخایر آهن و فلزات گرانبهایی که در سیارک‌ها موجود است، چشم دوخته‌اند. در کنار این فلزات، این سیارک‌ها سرشار از مواد معدنی گرانبها و آب هستند.
در همین حال، شرکت‌های فعال در این صنعت، ادعا می‌کنند که بهره‌برداری از مواد معدنی موجود در سایر سیارک‌ها می‌تواند از محیط‌زیست زمین محافظت کند.
صنعت استخراج مواد معدنی از فضا برنامه دارد تا چند سال آینده ماهواره‌ای به مدار زمین بفرستد و وضعیت مواد معدنی موجود در سیارک‌های حوالی آن را بررسی کند.
از این سیارک‌ها می‌توان فلزات گرانبهایی مانند پلاتین و طلا تهیه کرد و به زمین آورد. بیشتر این مواد معدنی همچنین در ساخت سازه بر سطح ماه و نیز سوخت موشک کارآیی دارد. در همین زمینه، آژانس فضایی اروپا تصمیم دارد یک روستا در ماه بسازدکه سازه‌ها و تجهیزات بر سطح آن نصب شوند.
آب یخ‌زده در زیر قطب‌های ماه نیز می‌تواند تجزیه و تبدیل به هیدروژن و اکسیژنی شود که در تولید سوخت برای سفینه‌های کاوشگر به کار می‌آید و به جای آنکه این سوخت از زمین تامین شود، از فضا تامین ‌شود.
با این حال دانشمندان می‌گویند زمانی که شرکت‌ها از فروش مواد به‌دست آمده از فضا پول به‌دست آورند، به سایر شرکت‌های مرتبط هم برای ورود به این عرصه انگیزه می‌دهند.
اِلویس که پیش‌تر معرفی شد، تخمین می‌زند با متوسط رشد ۳.۵درصدی برای بهره‌برداری از مواد معدنی فضا، یک هشتم ذخایر واقعی منظومه شمسی در ۴۰۰ سال استفاده می‌شود.
در شرایطی که بهره‌برداری از ذخایر سایر اجرام آسمانی مانند خورشید یا مشتری درحال‌حاضر ممکن نیست، دانشمندان می‌گویند که ماه، مریخ و دیگر سیاره‌های سنگی در صنعت استخراج مواد معدنی از فضا، مورد هدف هستند.
الویس می‌افزاید: اگر همه چیز خوب پیش برود، ما نخستین ماموریت فضایی را در ۱۰ سال آینده به فضا می‌فرستیم.
ماه و سایر سیاره‌ها دربردارنده مقادیر زیادی منابع طبیعی هستند که این مجموعه شامل آب هم می‌شود. چنین گنج هنگفتی می‌تواند میلیاردها دلار ارزش داشته باشد و این شرکت‌ها را تحریک می‌کند به فاز جدیدی از اکتشافات فضایی دست بزنند. علاوه بر شرکت انگلیسی یادشده، ناوین جِین هندی‌الاصل نیز یکی از کسانی است که می‌خواهد به این اتفاق جامه عمل بپوشاند. او نزدیک به ۷ سال پیش شرکت مون‌اکسپرس را در امریکا تاسیس کرد تا استارت‌آپی باشد برای رسیدن به این هدف. شرکت مون‌اکسپرس نیز نخستین شرکت خصوصی شد که از اداره هوانوردی فدرال برای فرود آوردن یک فضاپیما بر ماه مجوز دریافت کرد. گوگِل‌ایکس‌پرایز نیز جایزه‌ای ۲۵میلیون دلاری برای نخستین شرکت خصوصی وعده داده که با هدف دستیابی به ذخایر معدنی روی ماه فرود آید. «دیپ‌اسپِیس‌اینداستریز» و «پِلَنتری‌ریسورسز» امریکایی هم دیگر شرکت‌هایی هستند که در زمینه توسعه این فناوری کار می‌کنند.
این سیاره‌ها چه دارند که ارزش استخراج شدن داشته باشد؟ پاسخ این است؛ هر نوع عنصری که از سوی انسان شناخته شده است، در اندازه به‌طور تقریبی بی‌نهایت! در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۳ خورشیدی) وب‌سایت شرکت خدمات مالی مولی‌فول، ارزش ذخایر معدنی موجود در ماه را بین ۱۵۰ کادریلیون (هر کادریلیون هزار تریلیون است) تا ۵۰۰ کادریلیون تخمین زده است. این مقدار مواد معدنی می‌تواند ۵۰۰میلیون فردِ میلیاردر بسازد. علاوه بر ذخایر معدنی ماه، ذخایر دیگری هم هستند که داخل سیارک‌ها پیدا شده‌اند. برای مثال ماه سرشار از ذخایر هلیوم۳ است؛ عنصری بسیار نادر در زمین که در فرض علمی می‌تواند به‌عنوان سوخت کارخانه‌ها در آینده استفاده شود و با سوخت هسته‌ای کار می‌کند. همچنین خرده‌‌سیارک‌ها پر از آهن، نیکل، کُبالت، پلاتینیوم و تیتانیوم هستند اما گل سرسبد همه مواد موجود در اجرام آسمانی «آب» است. بسیاری از سیارک‌های نزدیک به زمین، سرشار از سنگ‌های کیهانی کربن‌دار هستند که مقداری زیاد یخ در خود دارند.