روش احیای مستقیم پرهزینه و سرمایه بر است

به گزارش می متالز، به اذعان کارشناسان و فعالان اقتصادی، فشار نقدینگی واحدهای تولیدی حدود ۱۳برابر شده و کمبود نقدینگی از علل اصلی رکود واحدهای تولیدی است. 

یکی از کارشناس صنعت فولاد نیز با تشریح چالش‌های صنعت فولاد کشور، گفت: صنعت فولاد با مشکلاتی مانند قیمت بالای تولید به دلیل تکنولوژی قدیمی و سنتی، کمبود سنگ آهن و ظرفیت غیر اقتصادی روبرو است که حل این مشکلات لازمه رشد این صنعت است.

عزیز قنواتی اظهار داشت: میزان تولید فولاد ایران با آنچه در سند 1404 و افق های تعیین شده مشخص شده است، فاصله بسیار زیادی دارد که برای دستیابی به تولید 55 میلیون تن باید راه کارهای متفاوتی را پیش روی خود قرار دهیم.

قنواتی با بیان اینکه در حال حاضر یکی از مشکلات مهم صنایع فولاد کشور مسئله جانمایی واحدهای تولیدی است، گفت: شرکتها به دلیل جانمایی نامناسب، پس از بهره برداری توان بازگشت و تأمین سرمایه گذاری را ندارند و به همین دلیل نمی توانند وارد بازارهای رقابتی شوند.

وی با اشاره به اینکه موضوع مهم دیگر، وضعیت مصرف انرژی در این کارخانه‌ها است، اظهار داشت: تولید فولاد در ایران با روش احیای مستقیم انجام می شود و این روش تولید نیازمند گاز و برق زیادی است، بنابراین کارخانه‌های فولاد در ایران می توانند پس از واقعی کردن قیمت‌ها، محصولی رقابتی را وارد بازار کرده و یا آن را صادر کنند.

قنواتی با اشاره به ظرفیت تولید کارخانه‌های فولاد در ایران، گفت: طبق بررسی های صورت گرفته در جهان، امروز واحدهای فولادی حداقل 5 میلیون تن قدرت رقابت در بازار را دارند این در حالی است که اکثر واحدهای فولادسازی کشور ظرفیتی کمتر از 5 میلیون تن دارند و نباید استفاده از آخرین فناوری روز دنیا در صنایع را فراموش کرد.

وی تأکید کرد: اگر اینطور نباشد هزینه تمام شده محصولات فولادی با توجه به ماشین آلات و فناوری سابق بیشتر از حد متقارن جهانی خواهد شد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که آینده فولاد در ایران در صورت رعایت الزامات فوق، امیدوار کننده خواهد بود و به قابلیت رقابت با تولیدکنندگان فولاد جهان دست خواهیم یافت.

وی افزود: ورود سرمایه گذاران خارجی منجر به ارتقای کمی و کیفی تولید فولاد در ایران خواهد شد، البته در نهایت باید این سرمایه گذاری منجر به ایجاد مزایای رقابتی برای کارخانه‌های فولادی کشور در سطح جهان شود.

این کارشناس صنعت فولاد اظهار داشت: مشکلی که برخی تولیدکنندگان فولاد کشور با آن مواجه هستند استفاده از روش های سنتی مانند احیای مستقیم برای تولید است که این امر همچنان مانع پیشرفت این دسته از کارخانه‌های فولادی و حضور آنها در بازارهای جهانی می شود.

وی تصریح کرد: به دلیل رکودی که در کشور حاکم است و به دنبال عدم رونق بخش مسکن و ساخت و ساز، میزان تقاضا برای محصولات فولادی و فروش کارخانه‌های فولاد افت پیدا کرده است.

این کارشناس صنعت فولاد اظهار داشت: مشکلی که برخی تولیدکنندگان فولاد کشور با آن مواجه هستند استفاده از روش های سنتی مانند احیای مستقیم برای تولید است که این امر همچنان مانع پیشرفت این دسته از کارخانه‌های فولادی و حضور آنها در بازارهای جهانی می شود.

وی تصریح کرد: به دلیل رکودی که در کشور حاکم است و به دنبال عدم رونق بخش مسکن و ساخت و ساز، میزان تقاضا برای محصولات فولادی و فروش کارخانه‌های فولاد افت پیدا کرده است.

وی افزود: کاهش میزان تقاضا برای فولاد در حالی که هزینه های تولید در این کارخانه ها بالا است باعث شده واحدهای تولیدکننده فولاد با مشکل کمبود نقدینگی مواجه شوند.

قنواتی با بیان اینکه در این شرایط برخی تولیدکنندگان ناچار به کاهش میزان تولید خود هستند، گفت: زمانی که میزان فروش کارخانه‌ها کاهش پیدا کند اما مخارج ثابت بماند، تولیدکنندگان با ضرر و زیان رو به رو می شوند و در این میان، فولادسازان برای صادرات فولاد به دلیل تحریم های اقتصادی در کشور محدودیت داشته اند.

رکود شدید گریبانگیر صنعت فولاد است

وی اظهار داشت: طی سه سال گذشته صنعت فولاد کشور دچارر رکود شدید شده است به طوری که با کاهش قیمت های جهانی، فولادسازان ایران با ورود فولادهای ارزان قیمت رو به رو شدند که این موضوع به صنایع داخلی ضربه جدی وارد کرد.

به گفته وی، برای مقابله با این چالش، وضع تعرفه های بازدارنده می تواند چاره ساز باشد البته دولت با بسته های حمایتی می تواند به صادرات فولاد کمک کند.

وی در ادامه با بیان اینکه خصوصی سازی فرآیندی است که طبق آن مالکیت شرکتها و به طور کلی دارایی آنها از بخش عمومی به بخش خصوصی منتقل می شود و باعث افزایش کارایی آن بنگاه و یا اضافه شدن دارایی آن می‌شود، گفت: بخش خصوصی باید واجد شرایط لازم به منظور تحقق این هدف باشد.

این کارشناس صنعت فولاد افزود: صنعت فولاد طی چند سال گذشته تجربیاتی در زمینه خصوصی سازی داشته که به علت فراهم نبودن بستر لازم با موفقیت چندانی تا به امروز همراه نبوده است.

وی افزود: این امر مستلزم مطالعات دقیق، ایجاد زیرساخت های لازم، واگذاری شرکتها به بخش خصوصی واقعی و مجرب و حمایت های بلند مدت دولت ها از طریق وضع قوانین حمایتی از تولیدات داخلی است.